ANLAŞILDI KONU YİNE OYAK…

Birinci görüşte ; OYAK’ın resmi görüşü. Yani OYAK’ın TSK mensuplarına hizmet vermek için kurulmuş bir yardım sandığı olmasından öte yerli sermayeyi temsil etmesi, yerli iş gücü yaratmasıyla ülkemize sağladığı katmadeğer en ön plandadır.

 

İkinci görüşe göre OYAK faydalıdır. Ancak üyelerine eşit davranmamaktadır. Üst düzey askerlere ayrımcılık yapmaktadır. Ayrıca verebileceği nemaların altında nema vermektedir. Kârlılığı tartışılır. Sonuç olarak kötünün iyisi… 

 

Üçüncü görüş ise OYAK’ın imtiyazlarla ayakta duran bir kurum olduğunu savunmaktadır. OYAK’ın devletten sağladığı imtiyazların serbest piyasa şartlarına uymadığını savunmaktadır.  Zorunlu üyelik, en temel özgürlüğü kısıtlayıcı gerekçe olarak gösterilmektedir.

 

Ülkemizde son zamanlarda “Bunlar” siyaseti yapılmaktadır. “– Bunlar var ya bunlar… “ diyerek başlayan sözler halkımıza belirli bir görüşü savunan kitleleri şikayet etmek için kullanılmaktadır. En tesirli yanı da, polis biber gazı kullanırken, kış günü tazyikli soğuk su ile eylemci püskürtürken ve vatandaş neler oluyor yahu derken , yükselen “-bunlar var ya bunlar…” ifadeleri sanki linç sloganı halini almıştır.

Yukarıda saydığım üç maddenin egemen güç tarafından yorumu çok acıdır.  Birincisi vatanseverler, ikincisi cahiller, üçüncüsü  ise “bunlar”.  Bu düşüncemi, uzun yıllardır OYAK Yönetim Kurulu Başkanlığında bulunan ve halen bu görevde olan Sayın Yıldırım Türker’in sözlerinden yorumluyorum.

 

Yukarıdaki metinde gösterilen aba altındaki sopaya rağmen Sayın Meslektaşlarıma  “Değerler”den  birinden söz etmek istiyorum. Empati yapma gereğinin altını çizmek istiyorum. Biz emekli assubaylar olarak “Biz kimiz, Ne istiyoruz.” diyoruz. Bunu söylerken de şunu vurguluyoruz. Hiç kimseden farklı bir ayrıcalık beklemiyoruz. Biz anayasal haklarımızı istiyoruz.  İmtiyazlara karşı  çıkıyoruz. Bu düşüncelerimizde sanırım OYAK hariç demiyoruz. Her türlü ayrımcılığa ve adaletsizliğe hayır derken kendimizi aynı üniformayı giydiğimiz subaylar ile haklı olarak kıyaslıyoruz.  Ayrıca bir çok emekli subayın da yıllara dayalı  nema eşitsizliğinden şikayetçi olduğu aşikardır.

 

TSK’nde son yıllarda çok önemli değişiklikler oldu. Bu değişiklikler TSK’nin yeniliğe açık olduğunu gösterir. Lojmanlarda erlerin çalıştırılmamasından başlayarak, orduevlerinde planlanan sivilleşme çabalarına kadar bir çok olumlu değişiklik bunun göstergesi. Vatandaş  kahvede 50 kuruşa çay içerken, benim orduevinde bu çayı  10 kuruşa içmem, bunun sebebinin ise bana çayı ikram eden askerin bu hizmeti bedelsiz sunmasından kaynaklanıyorsa bu himayeciliktir.  Bu söz başta TBMM’de uygulanan fiyat tarifesi olmak üzere bu kapsama giren diğer devlet kurumları için de geçerlidir. Buna benzer sebeplerden dolayı OYAK vesilesi ile TSK personeline bazı  ayrıcalıklar sağlanmıştır. Bazılarımız da bu ayrıcalığı  ister kulağından,  ister kuyruğundan bir yerinden yakaladık.  En kötüsü de son yıllarda nema alanlar kendilerinden önce çalışıp, emekli olup nema alamayanların birikimlerinin nemasını  da aldılar. Biz eğer 9 Ekim’de yürüdüysek,  intibak hakkımızı  istiyor isek öncelikle bize haksızlık yaptığına inandıklarımızla aynı konuma düşmemeliyiz.  “-Bana yüzde 20 nema versinler de nasıl verirlerse versinler.” demek sanırım bize yakışmaz. Biz nasıl aynı kanunlarla çalıştığımız insanlarla aynı  kapsamda değerlendirilmediğimizden şikayet ediyorsak, kayıtlı ticari şirketlerin de kendisiyle aynı kulvarda koşan diğer şirketlere gösterilen ayrıcalığa itiraz etme hakkı vardır.  Eğer OYAK 1961’de kurulmuş ise bu yıla kadar geriye doğru gerçek muhasebe çalışması yapılıp yıllara göre banka faizleri ile doğru orantılı nemalandırma ile eski üyelerin hakları  iade edilmelidir. Nitekim KEY ödemeleri nasıl yapıldı görüyoruz. Hiçbir şey zor değil… Önemli olan hakkın yerini bulmasıdır.

Saygılarımla…