İnsanı yaşatınız ki, kurum yaşasın

Her şey insani,

Sevmek, sevilmek,

Değer vermek, değer görmek,

Saygı duymak, saygı görmek,

İlgi duymak, ilgi odağı olmak,

Birlikte, el birliği ile el ele, gönül gönüle yükselmek, yücelmek

Üstesinden gelinen zorluklardan sonra başarıyı birlikte kutlamak,

Tüm bunlar insani,

İnsani olmayan şeyler ise en güç şeylerdir.

İnsani olmayan şeylerin başarılmış olması asla başarı değildir, övünç duyulacak bir durum değildir, insan için.

Sevmek kolayken, sevmemek “zoru” zorlamaktır..

Zor, bir yere kadar zorlanılır, sonrası bir yerden patlak verir…

Patlayan şeylerin onarım maliyeti yüksektir,

Onarılsa bile izleri kalır.

Türk Silahlı Kuvvetlerinde kimi kendini bilmezlerce bir assubay için yapılan olumsuz yaymaçların (propagandaların) neler olduğunu burada yazmayalım, gerek yok, sayfamız temiz kalsın.

Bu yaymaçları yayanlar hiç de masum değiller,

Onlar, o denli cesur adamlar da değiller,

Gördüklerinde bir zoru, zoru devredecek bir assubay bakınmışlardır, her daim,

Meydan boş mu diye bir sağa, bir de sola bakıp işkembe-i kübradan atıp durular, assubay hakkında, yerse misali,

Yiyenler de olur,

Yemiş halde çıkarlar sahaya, davranırlar önyargılı olarak assubaya, sonra geriye dönüşler çoğunu mahcup eder,

Başlarlar “bize böyle anlatılmadı” diye,

Doğrudur, size öyle anlatılmamıştır, vaktiyle değer verdiklerinizce,

Geçen hafta gelen bir e-postada bundan iki ay önce bir kıtada göreve başlayan (karacı) tankçı asteğmen düşmüş önyargı tuzağına. Sınıf okulunda O’na bir densiz kendince anlatmış “assubaydan zimmet alırken dikkat edin, sizi yanıltırlar, kandırırlar…” diye.

Be arkadaş, eğer zimmete vurgu yapmak istiyorsan, bir statüyü yererek yapma bunu.

O’na zimmetin nasıl alınması gerektiğinin dersini, 40 dk. anlat, yetmiyorsa 80 dk. anlat. Ordumuzun bir statüsünü kötüleme emi,

Demek ki halen başladığımız yerdeyiz, yazık, çok yazık…

***

İntiharlar halen devam ediyor!

TSK, iki yılın ortalaması her ay bir personel üzeri can kaybetmeye devam ediyor.

Geçen hafta;

Hava Kuvvetleri Komutanlığı bir can,

Jandarma Genel Komutanlığı bir can,

Kara Kuvvetleri Komutanlığı bir can, kaybetti.

Bir insanın canına kıymış olması bizi derinden üzmektedir.

Silahlı Kuvvetlerimizde görev yapan insanımızın canına kıyması büyük bir üzüntü ile görülmektedir.

Bu büyük sistem içerisinde personel ile daha yakın ilişkiler kurucu sistemler ivedilikle uygulamaya sokularak personel ile meslekten/meslektaş olmaktan kaynaklı yakınlaşmanın arttırılması, personeli geleceğe yönlendirici, motive edici, yaşama, mesleğe bağlayıcı etkili yönetimsel yetkilerle donatılı yeni kadrolar açılması, yoksulluk sınırında bile olsa her personele yoksulluk sınırının altında kalmayacak bir ücret verilmesi, sosyal dayanışmayı artırıcı gerçekçi faaliyetlerin geliştirilmesi yolu ile bu tür acı hadiselerin önüne geçilmesi biran evvel gerçekleştirilmeli, mevcut olduğu görülen çalışmalar gece gündüz demeden hızlandırılmalı, yeni kayıplar yaşanmaması için zaman çok iyi değerlendirilmeli.

Hâlihazırda, TSK’nın en önemli işi bence budur.

İnsanı yaşatın,

Yaşatıcı tedbirler alın,

İnsan yaşasın ki her şey yaşasın.

Ayrıca, canlarını kaybeden kuvvetlerin yöneticileri, emrindeki görev jetleri ile “canların yitirildiği yerleri” biran evvel ziyaret ederek, konuya dikkatleri çekmeli, soruşturmaların en şeffaf şekilde yürütülmesi için gerekli takipleri yapması, mevcut canlara sahip çıkmak için, bence gereklidir.