Ordumuzun Hacıyatmazları: Albaylar -1-

Çünkü

Meselâ bakınız,

Emekli subay gardeşlerimiz, bahsetdiğimiz bu “mutlu insanlar” zümresine dâhildir!

Niye diyorsanız, şöyle anlatayım…

Cumhuriyet târihimiz boyunca emekli subaylar, ölüm orucuna yatdı mı hiç?

Meclisin Dikmen Caddesine bakan giriş kapısının önünde ya da

•      Ankara’nın, İstanbul’un, İzmir’in veya herhangi bir şehrimizin,

•     Herhangi bir meydânında her sene üç beş kere içtimâ eyleyip de 

     “Açlık sınırının altında maaş alıyoruz!” diye

Farzımuhâl,

Şehit verdik, gâzi olduk!

Açlık sınırında boğulduk! diye sokaklara dökülüp de nümâyiş yapdığını gördünüz mü?

Sözgelimi,

Subay gardeşlerimizin bir demet çiçek, bir kutu lokum alıp da ellerine; televizyon televizyon dolaşarak gazetelere ziyâretler tertipleyip de

Bakınız, muhterem beyefendi! Meclis daktilocusu bile göreve şu dereceden başlıyor! Fakat benim genç teğmenim ise daha aşağı dereceden göreve başlıyor! Ayıpdır, yazıkdır, günâhdır!” dediğini duydunuz mu?

Farazâ,

TESUD’un Dünyâ Subaylar günü ismini verdiği bir gün tertipleyip de

Memleketimize dâvet etdiği misâfir ülkenin emekli subaylarına; “Valla biz Türk subaylarının hâli perli perişân! Haydi, burada yeyip içelim de… Avrupa’ya varınca, emekli Türk subaylarının şu maaş işine bir el atıverin, İsa aşkına!” dediğini okudunuz mu?

Söz temsil,

Subaylarımız emekli olunca maaşı yüzde 45 oranında azalıyor,

Subaylarımızın yüzde 50’si ek iş yaparak

Yüzde 20’si de işportacılık yaparak geçinmeye çalışıyor! diye gıçlarını yırtıyorlar mı?

Peki,

Hele bir de emekliassubaylar.org ve emekliasubaylar.org mecrâlarına bakın, Allah aşkına!

Ortalık, her dâim Perşembe pazarı gibi, toz duman… Göz gözü görmüyor! Sayfaları tıklım tıklım şikâyet dolu!. 

Buralarda dertlerini yazacak iki satırlık yer bulmak için emekli asubaylar, neredeyse üsde para verecekler!..

Fakat

Emekli subaylarımızın yegâne içtimâ mekânı olan TESUD’un örün sayfasına bakınız bir de…

Bomboş! Ne ses var, ne de nefes!.. Sanki ölü subaylar derneği…

Yok!

Örnek, önümüzde; işde, emekli subay gardeşlerimiz…

Demek ki mutlu insanların öyküsü olmuyormuş!

Peki, mübârek Ramazân ayının şu vakdinde,

Üsdelik bir de insanı buharlaşdıran eyyâm-ı bâhurun merhâmetsizce üsdümüze çöküp de

Asfaltda fütursuzca yumurta pişirdiği şu günde her şey dâhil

İki bölüm, 61 sayfa ve 66.842 harf ve rakamdan mürekkep

Böyle bir öykü peydahlamaya yeltenen Eski Tüfek’in derdi ne öyleyse?..

Kurdeşen olmak bahâsına biz bu makâleyi üfürmeye çabaladığımız günlerde

İftâr-sâhur aralığında terâvih namâzı için câmiye gitmek yerine

Evde kalıp da gevur memleketinde oynanan maçlara, osdura osdura bakan cemaate bizim câmi hocasının bir diyeceği var! Ramazân ayında oynanan maçlardan dolayı câminin boşaldığından yakınan bizim başhoca şöyle yalvardı, sizler için Allah’a; “Allahım, şu mübârek Ramazân ayında câmiye gelmeyip de evlerinde maçları seyreden ümmet-i Muhammed’in sipora olan heveslerini ve heyecânlarını, no’lursun, câmimize çevir ya rabbim!”

Sünnetdir, hem de vebâli vardır! Üsdümüzde kalmasın, söylemesi bizden…

*  *  *  *  *

Mutlu insanlar öykü yazmıyor ise

Ve dahi biz de kurnaz davranıp bu mefhuma, muhalifinden şöyle bir dikiz atar isek şâyet

İşde, o zamân bizim, yazacak bir öykümüz oldu, demekdir.

Lâkin

Nasreddin Hoca’nın Akşehir gölünü yoğurt niyetine mayalaması misâli

Bizim bugün buraya mayalayacağımız öykü, bu seferliğine kendimiz hakkında değil!

Ramazânın şu mübârek günlerinde, hayırımıza olsun diye

Bu kez de başkası için bir öykü üfürelim, evvel Allah.

Mâdemâki mübârek günleri edâ eyliyoruz, biz de bu öyküyü, albaylarımızın gül hatırına mayalayalım öyleyse.

*  *  *  *  *

Albaylarımız, domuz değil!

Şu an itibârıyla kesinkes kanaat getirdim! Haklarını teslim etmeliyim!

Evet, son karârımdır; albaylarımız, domuz değil!

Çünkü “Devletin malını yemeyen domuzdur!” demişler ya! İşde bu, ebemdedem sözüne muhâlifinden bakıyor ve diyorum ki; albaylarımız, domuz değil!

Devletden her fırsatda bir şeyler yemesini bilen; bunu yapmak için de elvân türlü filfilli işi yapabilen bu subay türü, “domuz” değil fakat olsa olsa “hacıyatmaz” olabilir.

Çünkü;

Şahsî menfaatlerini tahakkuk ettirmek için, elvân türlü dolapları döndüren ve

Netice itibâriyle de her hâlûkârda zevâhiri kurtarıp cebini dolduran albay gardeşlerimiz,

Hacıyatmaz sıfatını çokdan hak ediyorlar bile…

*  *  *  *  *

Erken maaş kademe terfii vermek için 1/2’deyken, birin üçünü görmeden 1/4’üne çöreklenip ve albaylara özgü 1500 gösderge rakamını alan yarbaylarımızı, cürmü meşût yapdık ve fâş eyledik!

Çalışmadan, terlemeden, 1 sene fazladan maaş kademe terfii almak için kaçak yollara sapan binbaşı gardeşlerimizi de uygunsuz yerlerde suç üsdü yakaladık ve kamuoyu vicdânına teslim etdik!

Düşük profilli Başbakan Ahmet beyin kısa süren saltanât döneminin son günlerine denk gelen 2016 senesinin ilk günlerinde de

Albaylarımızın şu hakları, bir çırpıda cebellezi etdiğine de hep berâber şâhid olduk!

1.Emeklilikde şâibeli ikinci ikrâmiye; Subayların yapdığı darbe dönemlerinde kimi subaylara çifte ikrâmiye verip emekli etmişler idi. Fakat bu sefer darbesiz-marbesiz indirdiler, ikinci ikrâmiyeyi cebe.

2.Emeklilikde bile devâm eden karanlık OYAK üyeliği; Bu tatlı imtiyâz, OYAK’ın 55 senelik târihinde ilk kez albaylarımıza bahşedildi.

3.Sâbık Genelkurmay Başkanı Necdet beye göre ordumuzda 8 sınıf asker var!  Bu 8 sınıf askerin yekûnu, takribî 700.000 ediyor. Fakat bunca asker sınıfı ve bu kadar askerin içinden, sâbık Millî Savunma Bakanı İsmet beyden, sayısı sâdece 6.102 olan albaylarımıza, “kurumsal vefâ” var!

4.Şimdi de yeni düşük profilli Başbakan Binali Bey de albaylarımıza yeni kıyaklar geçmek için ayağının türâbıyla işe koyuldu. Liyâkatlı albaylarımıza, 60 yaşına kadar göreve devâm etme imtiyâzı verdi.

Bu sözü ile Binali Bey, albaylarımızdan liyâkatsiz olanlarının da mevcut olduğunu itirâf etdi. Peki, bu liyâkatsiz subaylarımız, albaylığa nasıl terfi ettiler? Şemsipaşa bosdanında karpuz gibi yatarak mı?

Yazdık, çizdik! Herkes biliyor. Tabii ki bunlar, şu güne kadar ortaya çıkartabildiğimiz dümenler. Bizim kalem batırmamızı bekleyen Allah bilir, daha ne orostopolluklar var hâlilerde!

Müreffeh, mutlu, memnun, mesûd ve mesrûr etmek için hacıyatmaz albaylarımız bakalım, bundan sonra siyâsetden daha ne imtiyâzlar ve daha ne tâvizler kopartacaklar…

Fakat

Aslında herkesin tam 7 seneden beri bilip de

Hem görmek isdemediği

Ve daha da beteri görüp de idrâk edemediği “kaçak bir durum” daha var. Albaylara “1 sene erken rütbe kıdem” ulûfesi…

Lâkin

Güle çıkdım, gülmedim,

Gülden düşdüm, ölmedim!

Şu yaşın sahibiyim de Şerfem

Böyle kumpas görmedim!

Albaylara 1 sene erken “rütbe kıdem kıyağı”nı da şu 2016 senesi Şâbanında gördüm!

Binbaşı gardeşlerimizin “rütbe bekleme süresinin” 6 seneden 5 seneye düşürülmesinde oynanan oyunun aynısını,

Bu kez de albaylarımızın 3 sene olan “rütbe kıdemi bekleme süresini” 2 seneye düşürmek için oynamışlar.

“Rütbe kıdemini” 1 sene erken almak, kıdemli albay rütbesine mahsus olan “tazminâtları”, 1 sene erken cebe indirmek

Ve dahi

Niyeti olan albaylara, 1 sene erken emeklilik vermek demek oluyor.

Bu açıdan bakıldığında 1 senelik erken rütbe kıdem terfiinin, çarpan etkisi var.

Meselâ, Allah daha çok versin!

Temmuz 2016 itibâriyle makâm + hizmet tazminâtı olarak kıdemli albaylarımız 1.479,60 TL alacaklar.

Bu 1 senelik erken terfinin neticesi olarak da basit bir hesâpla 1.479,60 TLX12 = 17.755,20TL alacaklar…

Sanki kıdemli albaylığa terfi ikrâmiyesi alıyor mübârekler!..

*  *  *  *  *

Makâlemizin ismi, Ordumuzun Hacıyatmazları; Albaylar.

Biz O’nu güyâ dinlenmeye, eğlenmeye gönderdiydik! Tatilde yan gelip yatdığını zannediyor idik. Fakat kâğıt bile bulamadığı bir mekânda sabahın erken saatlerinde, eve içinde ekmek getirdiği poşeti kesip biçmiş! Ve üzerine bir de çizgi resim çizmiş! İşde, aşağıda gördüğünüz şu hacıyatmaz albaylarımızı da kıymetli meslekdaşım ve sanatçı Mustafa AYTAR, tatildeyken hazırlamış. Makâlemize hediye etdiği bu hârika çizgi resmi için kendisine hassaten teşekkür ediyorum! Mustafa gardeşim, ellerine sağlık!

Şimdi gelelim albaylarımızın niye ordumuzun hacıyatmazları olduğuna…

926 sayılı TSK Personel Kânûnu madde 140’a göre

Ordumuzdaki bütün subay ve asubaylar 1989 senesinden beri her 3 senede bir “rütbe kıdemi” alıyor.

Lâkin

Nasıl oluyor da albaylarımız “rütbe kıdemini” 2 senede alıyor?

Nedir bu albaylarımızın kerâmeti de kimsenin alamadığını bunlar, bir hamlede cebe indirebiliyor?

12 Eylül darbecibaşı Zottirik Kenân bile albaylarımıza böyle bir mama vermedi. Peki, ne oldu da 2009 senesinde albaylarımıza “1 senelik erken rütbe kıdem terfi maması” hediye edildi?

2009 senesinde subaylarımız tost modern darbe yapdı da bizim haberimiz mi yok?..

*  *  *  *  *

Albay gardeşlerimizi;

Rütbe kıdemini 1 sene erken almaya götüren dümenler silsilesini

Ve dahi

Niçin ordumuzun hacıyatmazları olduğunu

Geliniz, hep yapdığımız gibi, gene târih sırasına göre tek tek fişleyelim!

SENE: 1967

Harp okulları, 2 senelik eğitim veriyor ve asteğmen rütbesinde subay mezûn ediyor…

Albaylık dâhil, subaylarımızın toplam görev süresi 30 sene.

Aşağıda gördünüz kânûn ile albaylarımızın “rütbe bekleme süresini” 4 sene olarak tesbit etdiler.

*  *  *  *  *

SENE: 1971

TSK Personel kânûnunu meriyyete koyduktan sâdece 7 sene sonra aşağıdaki kânûnu piyasaya sürdüler.

4 sene olan albaylarımızın rütbe bekleme süresi değişmedi.

Fakat bu kânûn ile subaylarımız muazzam bir kazanç elde etdi.

11’inci maddeye göre, muvazzaf subaylar içindeki albay oranının % 8 olması hükme bağlandı.

*  *  *  *  *

SENE: 1975

Kıbrıs Barış Harekâtının ertesi sene… Harp bitmiş, darp bitmiş! Toplam sehit sayısı 498. Şehid olan subay sayısı ise sâdece 38. Kıbrıs Fâtihi Karaoğlan, Kıbrıs’ı Yonan mezâliminden kurtarmış! Türk ordusu, adada huzur ve barışı temin etmiş. Memleketimizde askere olan ihtiyac aslında azalmış.

Fakat sâdece 38 şehid verdikleri Kıbrıs Barış Harekâtındaki ordumuzun başarısını subaylarımız, kendi hânelerine yazmışlar. Ve bu fırsatı ganimete dönüşdüren albaylar cuntası, subaylar içinde %8 olan oranı, bu kânûnun 17’inci maddesiyle %14’e çıkartmışlar. Sağa-sola eğilip bükülüp öne-arkaya kalkıp yatan albaylarımız, ordu içindeki oranlarını %75 oranında arttırmış ve hacıyatmaz gibi ayakda kalmayı becermişler. 27 Mayıs darbesinde şâhid olduk! Harb okullarında, Genelkurmay Başkanı olacaksınız nenninleriyle büyütülen subaylarımız, albaylıkdan öteye gidemeyip de föteri giyeceğini anladığı anda hemen kazan kaldırıp darbe yapmayı kendilerine hak belliyorlar. Subaylarımızın yapdığı darbelerin mihrâkını arayanlar, işde albay oranındaki bu gereksiz artışda aramalıdır.

Bu kânûn ile ele geçirdikleri en önemli mevzi ise aslında “rütbe bekleme süresindeki” zaferleri idi.

Albaylarımız, bu rütbede bundan böyle artık 1 sene fazla görev yapacaklar idi. Çünkü, canları öyle isdemiş idi.

*  *  *  *  *

SENE: 1982

Darbecibaşı Zottirik Kenân, 12 Eylül 1980 subay darbesi ile

Henüz bulûğa ermememiş, bıyığı bile terlememiş çocuklarımızı

İdam sephasına göndermek için dizi dizi kânûnlar tertip eylerken

Aynı günlerde aşağıdaki şu kânûnu da peydahladı…

Ve böylece ordumuzda subaylar ve asubaylar için ilk defâ “rütbe kıdemi” mefhûmunu ihdâs etdi…

Bugün de geçerli olan ve kıdem alan bütün subay ve asubaylar için “rütbe kıdemi bekleme süresinin” 3 sene olması hükme bağlandı.

Ve böylece nasıplarından itibâren 3 senelik görev süresini tamamlayan albaylara, kıdemli albay denildi.

*  *  *  *  *

SENE: 1989

İşde,

Albay gardeşlerimizin ordumuzun hacıyatmazları olduğunu tevsik eden bir kânûn daha…

Albaylarımızın rütbe bekleme süresi;

1967 senesinde 4 sene idi, 

1975 senesinde 6 seneye yükseltildi.

1989 senesinde ise bu kez de 5 seneye indirildi.

2009 senesinde de “rütbe kıdemi bekleme” süresi 1 sene azaltıldı ve 2 seneye indirildi.

Terfi edecek çapta olmayan palamut albaylarımızın

Öfkesini söndürüp gönlünü hoş tutmak için kânûnlarımız, emme-basma tutumba gibi çalışdırıldı.

Esbâb-ı mûcibesi mi? Sormayın! Hacıyatmazlar için olmaz diye bir şey yok, şu ordumuzda… Sebep ne olursa olsun albay gardeşlerimiz gene hacıyatmaz gibi sağa sola öne arkaya sallandı, sallandı ve dimdik ayakda kaldılar.

*  *  *  *  *

SENE: 2009

Yirmi birinci yüzyılın dokuzuncu senesinin ilk günlerine vâsıl olduğumuz günlerden birinde

Yüce meclisimiz bir kânûn tertipledi. Bu kânûnun bir maddesinde, şöyle bir cümle zuhûr etdi.

İlk bakışda ne kadar da mâsum bir cümle gibi görünüyor, değil mi?..

2 sene hizmet etmişler ve kıdemli albay olmuşlar canım, ne var bunda? diyenlere bir sözümüz var!

Aman, dikkat! Merhâmetden marâz doğar vecizini atalarımız boşuna söylemedi.

Bu meseli terkip edesiye kadar Allah bilir;

Kaç âdemoğlu,

Kaç âdemoğlundan,

Kaç türlü

Ve

Kaç dâne kazık yedi! 

İşde, bu vecizin ne kadar doğru olduğunu anlamanın biricik yolu var; bu makâleyi okumak!

Fakat yukarıdaki çerçevenin içinde gördüğünüz şu cümlenin üsdünü kazıyıp da dibine bakınca,

İnsanın kanını donduran bir sahtekârlık tezgâhı ile göz göze geleceksiniz!..

*  *  *  *  *

Hacıyatmaz albaylarımıza hile ile verilen kânûnsuz 1 sene erken “rütbe kıdem terfisi” meselesinin göynümde herc-ü merc olup da havilsiz ve ahlâksızca volta atdığı günlerden birinin,

2016 Şâban öğleden sonrasında

Can kardeşim Albayımı aradım. Aramızda şöyle bir muhâvere cereyân etdi, telefonda;

Hacıyatmaz Albayım, neredesin?

Hacıyatmaz mı? O da ne yahu? Sen gene neler yumurtluyorsun, bakayım!

Anlatırım! Bir yerde buluşalım seninle! Döner-ayran benden!

Buluşmak konusunda ikimiz de birbirimizi bugüne kadar hiç geri çevirmedik!

Bu kez de öyle oldu! Şöyle devâm etdi sözüne;

Ben de acıkmışdım! Karnımı doyuracak bir avanak arıyordum. Olur, buluşalım!

Neredesin şu anda?

Kızılay’da kaldırımları arşınlıyorum!

İyi, arşınlamaya devâm et! Evdeyim, yarım saate kadar o civârdaki kaldırımları ölç ve bana söyle! YKM’nin önünde buluşalım!

Tamam, koş gel!

Hanım, kısır şöleni tertipleyen komşu kadınların dâvetindeydi. Evden bu kez de sipâriş almadan sıvışdım. Telefonu evde bırakdım ve böylece hanımın uzakdan sipâriş verme ihtimâlini sıfırladım! Bugün de eve elim boş geleceğim, çok sevinçliyim! Beş dakika içinde kendimi hemen dışarı atıp İ. Melih GÖKÇEK’in mâvi otobüsüne daldım. Bu kez vakdinde geldi nasılsa! Bilet yok artık! İki sene evvel Melih bize 10 lira mukâbilinde mâvi kart satdı. Şoförün sağ yanında, ön camın dibindeki yeşil cihaza kartımı şöyle bir dokundurdum ve iki buçuk liramı Güzel Melih’in cebine atdım. Yollar bomboş! Yirmi dakikada düşdüm Adliye önüne. Akabinde, Albayım ile buluşduk! Hoşbeş ile şerbetlediğimiz on dakikalık bir yürüyüşden sonra vardık bizim dönerciye… İki döner iki ayran aparıp oturduk bir köşeye. Hem elimizdeki dönerlerimizi dişledik hem de devâm etdik muhabbete…

Beş on gün evvel subay gardeşlerimizin yapdığı bir darbeyi daha keşfetdim!

İyi, bokunda yeni bir boncuk daha buldun demek! Peki, bana ne bundan?

Kıdemli albay rütbesiyle emekli oldun! Sen de varsın bu tost modern subay darbesinin içinde.

Allah, Allah! Sen ne diyorsun be kardeşim? Ne tostu, ne darbesi?..

Aldığımız dönerleri, çöreklendiğimiz küçük masanın etrafında hapur hupur öğütürken kafamda dolaşanları bir bir anlatdım Sayın Albayıma. Hayretden gözleri fal taşı gibi açıldı ve şöyle devâm etdi konuşmasına;

Bakıyorum da! Gün görmedik, göz değmedik konuları çıkartıyorsun ortaya! Tebrik ederim seni! Fakat, söyler misin bana deli adam? Nereye gidiyorsun sen böyle?..

Hiç düşünmeden şöyle dedim ben de…

Vallahi, ben bir yere gitmiyorum Albayım! Ucunu yakaladığım ip nereye götürürse, oraya!..

Şöyle cevâp verdi heyecânla, yüreği şefkât dolu bu yiğit insan;

Aman, Eski Tüfek, dikkat et! Ucunu tutduğun ip, yağlı urgan olmasın!”

Hiç beklemediğim bu tembih karşısında şu sözler döküldü dudaklarımdan vehleten;

Ben, asubay denen asker sınıfının kânûnlarda, kitaplarda bugüne kadar yazılan resmî târihine bakmıyorum albayım. Bu görünenleri herkes yazıp çiziyor!  Ben, subaylarımızın emir gomuta zenciri içinde yalanlar ile doldurup önümüze koyduğu resmî târih dolmalarını yutmuyorum! Ben, meselenin görünmeyen tarafına; bu kânûnlarda bugüne kadar yapılan sahtekârlıklara, hilelere, kalleşliklere, şerefsizliklere kalem batırıyorum. Asubay denen askerlerin gayri resmî, hattâ, gayri meşrû târihini yazıyorum. Hâl böyle olunca da yolumuza hep kaltâbanlar, hırsızlar, hâinler ve ordubozan sahtekârlar çıkıyor! Tembihine gelince! Ölmekden korksaydım şâyet asker olmazdım. Demir ıslanmaz, deli uslanmaz!  Gönlün rahat olsun Albayım. Neticede, bir can borcumuz var Çalap’a…

Susdu! Evet, dedi önce. Sonra da;

Ben de 2 senede kıdemli albay olmuşdum.

Peki, ordumuzdaki subay ve asubayların hepsi rütbe kıdemini 3 senede alır iken sen, 2 senede aldın! Ve tazminâtları 1 sene erkenden indirdin cebine. İçine siniyor mu harâm lokma?

Bak, dedi! Ağzındaki lokmayı bir kaç kere çiğneyip yutkundu ve akabinde şöyle devâm etdi sözüne;

Konuya şu ana kadar hiç bu noktadan bakmamışdım!

Eee, sözü geveleme Albayım! Ne demek isdiyorsan yekden söyle!

Vallahi ordudaki askerlerin hepsi 3 senede alırken biz albaylara “rütbe kıdeminin” 2 senede verilmesi en azından hakkaniyet ölçüsü ile bağdaşmaz! Hem vicdâna da sığmaz! Daha da önemlisi ordumuzda silâh arkadaşlığına olan inancı örseler! Doğru söylüyorsun be kardeşim! Anlaşılan o ki gene saydıracaksın biz subaylara!..

Haksız mıyım, Sayın Albayım?

Haklısın be Eski Tüfek! Saydır saydırabildiğin kadar. Hak etmişiz vallahi! Kızmam sana!..

Asıl, ben sana ve senin gibi ehli vicdân, koca yürekli subay gardeşlerime kızmam! Hem bu işleri çeviren subaylarımız dururken sana sıra gelmez! Fakat bu orostopolluğu tezgâhlayan; bu kânûnu hazırlayan ve meclisde rey verenler, paylarına düşenlerini alacak elbet, bunu da bilmiş ol Albayım…  

*  *  *  *  *

İşde,

Albaylarımızın 1967 senesinde başlayan hacıyatmazlık dümenleri 2009 senesinde şâhikasına erişdi.

5837 sayılı kânûn teklifinin 19-̶ 26’ıncı maddeleri, sâdece Asubaylar hakkında. Bu maddelerin içinde bir tek albay kelimesi yok. Fakat 22’inci maddenin ikinci fıkrasının başına, albay bombasını gizlemiş, benim şerefli gardeşlerim. İşde, burada yapdıkları bu iş, tam anlamıyla bir kumpasdır.

Bu kânûn ile Asubayların “rütbe kıdemi bekleme süresini” 6 sene arttırdılar ve “toplam rütbe bekleme süresini” 24 seneden 30 seneye yükseltdiler. Bir hak vermek şöyle dursun, Asubayların var olan bir hakkını geri aldılar.

Fakat gündemde olmadığı hâlde, aynı kânûn ile albaylarımızın 3 sene olan “rütbe kıdemi bekleme süresini”  1 sene azaltdılar ve 2 seneye indirdiler.

Aynı kânûnun meclisde görüşülmesi esnâsında MHP, Asubaylara birinci derece dördüncü kademeye yükselme imkânı verilmesi için bir kânûn teklifi verdi. Fakat hem MSB komisyonu ve Genelkurmay Başkanlığı hem de AKP hükûmeti el birliği edip MHP’nin bu teklifini reddetdi. Buradaki konuşmalardan, Asubaylara birinci derecenin verilmesinin önündeki gerçek engelin de aslında kimler olduğunu böylece kesin olarak anlıyoruz.

Aşağıda gördüğünüz şu kânûn ile;

Asubayların “rütbe kıdemi” bekleme süresi 6 sene arttırıldı,

Albayların “rütbe kıdemi” bekleme süresi ise 1 sene azaltıldı. Ve alacakları avuç dolusu tazminâtlar Albaylarımıza 1 sene erkenden ikrâm edildi.

Böylece Asubay torbasının içine saklanan albaylarımız, gene hacıyatmaz olmayı başardılar.

“Rütbe kıdemini” 1 sene erken vermek için albayları,

2009 senesinde asubayların şalvarının içine saklayan

Zamânın MSB ve Genelkurmay Başkanı,

Bu kânûn meclisde kabul edildikden sonra

Hem bıyık altından kıs kıs gülmüşler

Hem de

Düşük profilli Başbakan Ahmet bey gibi

Herhâlde şöyle bir çak hareketi yapmışlardır!

Fakat

Evvelâ bıyık altından gülüp

Akabinde de böyle çak yapdıkdan tam 7 sene sonra suç üsdünde yakaladığım şahıslara

Ben de yazdığım bu makâlem üzerinden

Ayıp ve günâh olduğunu bilerek ve isdeyerek

2016 senesi Ramazân ayının şu mübârek gününde

Şimdi, şu kol saati hareketi ile karşılık veriyorum!

Haberleri olsun!

*  *  *  *  *

Albaylarımız 1 sene “erken rütbe kıdemini” almasına aldı da

Eti subayın, kemiği asubayın meselinde olduğu üzere

Asubayların hissesine de rütbe kıdeminde 3’er seneden yekûn 6 sene haybeye avara kasnak yapmak düşdü.

*  *  *  *  *

SENE: 2015

Biz,

Albay gardeşlerimizin “rütbe kıdemini” 1 sene erken cebe indirme dümenini araşdırırken ilginç bilgiler dokundu, gözümüze…

Millî Savunma Bakanlığı, daha doğrusu kuyruğuna takıldığı Genelkurmay Başkanlığı,

Emekli etmek için “ikinci ikrâmiyeler” ve emeklilikde de devâm eden tatlı “OYAK üyeliği” gibi havuçlar ile

Hiçbir işe yaramayan palamut albaylarımızı teselli etmeye çalışırken bakınız neler takıldı kalemimizin ucuna…

Kışlada, özellikle de karârgâhlarda palaskanı şöyle bir sallasan hani, albayların beşine onuna birden değer!

İsbatı mı?

İşde, MSB İsmet YILMAZ’ın meclis konuşması;

Türk Silahlı Kuvvetleri’nde halen 6 bin 102 albay görev yapıyor.

Bu miktar, toplam subay sayısının yüzde 16’sına tekâbül ediyor.

İdeal oran, yüzde 8’dir. (1971 senesini kasdediyor)

Diğer NATO ülkelerindeki albay oranları da şöyle;

Fransa’da yüzde 7,

ABD’de yüzde 6,

İngiltere‘de yüzde 4

Bakan İsmet bey diyor ki; Albay sayısı için ideal oran, yüzde 8. Peki, bu yüzde 8’lik oranı nerenden uydurdun, Sayın Bakanım? Seri Paşa kulağına öyle mi fısıldadı yoksa? Mâdemâki albaylar için ideal oran yüzde 8 diyorsun!.. Fakat sende var yüzde 16. Demek ki şu anda ordumuzdaki albayların yarısına boş yere maaş ödüyorsun! Geriye kalan yüzde 8 albayı ne yapacaksın, Gürün’lü gözel garındaşım? Albay oranı, 1971 senesindeki oranına göre % 100 çoğalmış! Ordumuzdaki her 5 subaydan biri albay olmuş! Kurumsal vefânı gösderip onlar ile ne yapacaksın, kışlada, karârgâhda?

Gemi mühendisi ve avukat olan İsmet bey;

Meclisde yapdığı konuşmasıyla aslında 1923 sayılı kânûn ile 1975 senesinde albay oranının %8’den %14’e yükseltilme gerekcelerini kökden çürütdüğünün farkında bile değil.

Albay oranının % 8’den % 14’e yükseltilmesi için Genelkurmay Başkanlığının 1975 senesinde ileri sürdüğü ihtiyacın gerekcesi demek ki koca bir yalan imiş!

Ayrıca,

Senin verdiğin bilgiye göre bizim 4 albayımız demek ki ancak 1 İngiliz albayı ediyor! 

Tıpkı İngiliz lirası gibi!..

Bu memleket; ne gözel memleket, değil mi?..

4 Türk Lirası = 1 İngiliz Lirası

4 Türk Albayı = 1 İngiliz Albayı

Bu ordu; ne gözel ordu, değil mi?..

Atatürk sizlere;

Bir Türk askerinin dünyâya bedel olduğu bir ordu bırakdı.

Fakat bugün Atatürk’ün koltuğunda oturan sizler,

4 Türk albayını 1 İngiliz albayına eşitlediniz!

Helâl olsun sizlere…

Yeri geldiğinde böbürlenmek için börkenekden külsüz üfürmeyi pek iyi bilirler.

Bizim ordumuzda 4 albayın yapdığı işi gevur İngiliz ordusunda sâdece 1 albay yapıyor! Hakikâten çok hicap edilecek bir vaziyet! Hacıyatmaz numaralarını pek iyi bilen bizim albaylarımız; çalışmaya gelince, nöbete gelince, zimmete gelince demek ki arâzi olmayı pekiyi beceriyor. Ordumuzu bu hâle ben mi getirdim ki ben utanayım?..

Peki,

Daha yüksek rütbeli subaylardaki fazlalığı ne yapacaksın İsmet bey? Dünyânın en fazla tuğ-tüm-kor-orgenerali senin ordunda! Handiyse faal tank sayısından fazla tuğ-tüm-kor-orgeneral var, bugünkü Kara Kuvvetlerimizde! Gülünç bir durum gerçekden! Bakalım, bu general mezârlığının farkına ne zamân varacaksınız.

*  *  *  *  *

Şimdi gelelim Albaylarımıza 1 sene erken rütbe kıdemi verilmesi için meclisde döndürülen dolaplara…

AKP milletvekili Hasan Kemal YARDIMCI’nın yazdığı 02 Ocak 2009 târihli kânûn teklifine 5 vekil daha imzâ attı.

Bu 6 vekilin 5’i AKP milletvekili, birisi de CHP milletvekili.

5 Ocak 2009 târihinde AKP milletvekili İsmail GÖKSEL ve

Buraya lutfen dikkat ediniz,

6 Ocak 2009 târihinde de AKP milletvekili emekli subay Nurettin AKMAN da bu kânûn teklifine iştirâk etdi.

Böylece, kânûn teklifine imzâ atan milletvekili sayısı 8 oldu.

İşde, imzâ veren o 8 vekil, şunlar;

Bu 8 vekilimizin iştigâl etdiği meslekleri de şöyle;

Ve böylece

Ordumuzun hacıyatmazları Albaylarımızın “rütbe kıdemi bekleme süresini” 1 sene azaltan kânûn teklifini,

2 Ocak 2009 târihinde 232 sayılı dilekce ile Meclise teslim etdiler.

*  *  *  *  *

AKP milletvekili Hasan Kemal YARDIMCI’nın verdiği kânûn teklifini,

Meclis, 322 Sıra Sayı ve 2/365 Esâs Numara ile gündemine aldı.

8 vekilin imzâladığı 2/365 Esâs Numaralı şu kânûn teklifi,

Aşağıda gördüğünüz şu dilekce ile 6 Ocak 2009 târihinde Meclis Başkanlığına teslim edildi.

2/365 Esâs Numaralı kânûn teklifinin Genel Gerekcesinde,

“Asubayların rütbe kıdemi bekleme sürelerinde değişiklik yapılması” derpiş ediliyor idi…

2/365 Esâs Numaralı kânûn teklifinin Madde Gerekcesinde;

“Asubayların rütbe kıdemi bekleme sürelerinin yükseltilmesi kapsamında;

Asubay üstçavuş ve Asubay kıdemli üstçavuşlar için “kademe” tanımının getirilmesi” amaçlanıyor idi.

Lutfen dikkat buyurunuz;

Yukarıda gördüğünüz kânûn teklifinin Genel Gerekcesinde ve Madde Gerekcesinde bir tek dahi olsun, albay kelimesi yok.

Fakat albayların 3 sene olan “rütbe kıdemi bekleme süresini” 2 seneye düşüren cümleyi 22’nci maddenin ikinci fıkrasının başına

• Kim,

• Ne zamân

• Ve nasıl ekledi?..

İşde, bütün orostopolluk, burada gizli duruyor.

Hacıyatmaz albaylarımıza “rütbe kıdemini” 1 sene erken vermek için meclisde tezgâhlanan hileyi de

İkinci bölümde hep berâber göreceğiz, evvel Allah!

Şükrü IRBIK

(E) SG Tls.Asb. III Kad.Kd.Bçvş.

Kapak Resmi : (E) Dz.İda.Asb.Kd.Bçvş. Mustafa AYTAR

*** Devâm edecek

Kaynak; Makâlede münderiçdir.

Related Posts

• 

  Emekli Assubay Hüseyin Tunç: “Bizi Dağlarda Teröristler Öldüremedi Ama Açlık Öldürecek. Yeter, Sıkıldık”

• 

  Emekli Assubaylar : Cumhurbaşkanımız ve Genelkurmay Başkanımız Bizi Neden Sokağa Döktünüz?

• 

  Kadın Assubaylar, 15 Temmuz Şehitler Köprüsü’nden halatla indi

• 

  Savcı Özlem’in ölümünde assubaya verilen ceza ile ilgili kritik karar

• 

  ‘Kaçakçılık ve rüşvet’ davası: Binbaşıya tahliye, assubaya ceza