1932 yılında başlayan yaşam öyküsü, 26 Ekim’de sona eren ve bugün (28.10.2016) Levent Afet Yolal Camisi’nde benim de katıldığım cenaze töreniyle sonsuzluğa uğurladığımız Nail Güreli’yi anmak için birkaç satır yazmak gerekir.
Henüz 20’sinde gencecik bir delikanlıyken Hizmet gazetesinde muhabirlikle başlayan gazetecilik hayatı Son Posta, Son Telgraf, Tan, Vatan, Akşam, İkdam, Hürriyet Haber Ajansı, Hürriyet, Güneş ve Milliyet’te sürdü. En son Evrensel gazetesinde de çalışarak, neredeyse bir ömür gazetecilik yaptı. 20’sinde başlayan gazetecilik hayatı, 1959 yılında ve henüz yedi yıllık bir gazeteciyken “Yılın Gazetecisi” ödülüyle onurlandırıldı.
Türkiye Gazeteciler Cemiyeti’nin çeşitli kademelerinde çalışmalar yaptı, ardından 18 Mart 1994’ten 3 Nisan 2001’e kadar cemiyetinin başkanlığı görevini başarıyla ifa etti.
Basın Şeref Kartı sahibi Nail Güreli’nin bizimle ilgili kısmına gelince; Milliyet’te çalıştığı yıllarda 25 Haziran 1991 – 1 Temmuz 1991 tarihleri arasında tefrika halinde bizi anlattı, ne derdimiz varsa dile getirdi, bizi ulusal basında ilk anlatan gazeteciydi.
Aynı yıl Ağustos ayı itibarıyla, Milliyet Yayınları’ndan çıkan “Astsubaylar” kitabı raflarda yerini almıştı. 28 Temmuz 2004 tarihinde Posta gazetesinde yayımlanmaya başlayan “Ordunun Orta Direği Astsubaylar” yazı dizisini de yine Nail Güreli hazırladı.
Gazetecilik birikimini ve o müşfik elini bizden hiç esirgemedi. Bugün ondan bu bayrağı devralan ve her derdimizde yanımızda olan Umur Talu’yu da bu vesileyle anmak isterim.
Bugün bu duygu yoğunluğuyla minnetimi ifade etmek ve sınıfımızın vefasını iletebilmek adına, cenaze törenindeydim. Kendisini, ona yakışan bir törenle uğurladık. Halisane duygularla teşekkürlerimi ilettim, sınıfımızı kendimce temsil ettim.
Mekanın cennet olsun, güle güle büyük gazeteci, iyi insan, değerli dost; güle güle…