Önce neden elvada…

Yazılarımda ilke olarak kendimden bahsetmemeyi seçtim hep, mecbur olmadıkça “ben” demedim. Sanırım bu gün buna mecburum “ben” diyeceğim, kendimden bahsetmek zorundayım. Hoş görünüze sığınıyorum.

Ben yanılabilirim, arşivler yanılmaz!

Kimsenin şahsını hedef almadım!

Hakaret etmedim!

Tartışmadım, yorumları saygıyla karşıladım, gerekiyorsa kişisel mail adresine açıklama yaptım. Ama gerekiyorsa!

En çok Sayın Mustafa EROL’u eleştirdim, asla saygısızlık etmeden! Şahsını değil, icraatını eleştirdim, ama yanına gittiğimde önümü ilikledim. Yine karşılaşsam aynı şeyi yaparım! O benim büyüğüm, beni TEMAD’tan ihraç etti, canı sağ olsun. TEMAD üyesi olsam da olmasam da ben assubayım. Her yerde her zaman gururla söylerim.

Seçim öncesiydi, tüm adaylara çağrı yaptım, arzu eden herkesle röportaj yapacağımı, kelimesine dokunmadan yayınlayacağımı belirttim. Sayın KESER olumlu yaklaştı. İlk bölümünü yayınladım, imla hatalarına dahi dokunmadan. Arşivlerdedir, çanak soru sormadım, toplumun aklından geçenleri sormaya gayret ettim.

Bir çok yorum aldım…Kimi olumluydu, kimi olumsuzdu…Olumsuzlara da olumlu olanlar kadar saygı duydum, her zaman olduğu gibi.

Ama biri vardı ki… İşte onu kaldıramadım. Beni k.ç yalayıcılıkla itham ediyordu. İnsafsızca, ölçüsüzce hakaret ediyordu. Ve kahraman meslektaşım, ya da her kimse adını yazamayacak kadar aciz, rumuz kullanıyordu.

Toplumda adı bilinen, kitapları olan bir subayla uzun yazışmalarım oldu. Adını söylemem doğru olmaz.  Anlaşabilmemiz mümkün değildi, ama karşılıklı olarak fikirlerimizi paylaştık. Hakaret yok, saygısızlık yok. Karşılıklı teşekkür ve iyi dileklerle sonlandırdık.

Bir astsubay arkadaşım ise bana en ağır küfürle hakaret ediyordu!

Neden?

Çözemedim, anlayamadım, izah edemedim!

Yoruldum o zamanlar!

Ben hiçbir karşılık beklemeden, ileriye dönük hiçbir hesabım olmadan toplumumun bir neferi olma çabasındaydım.

Hakaret ediliyordu.

Veda ettim,  tarih 22.01.2011…

Köprünün altından çok sular geçti…

Uzaktan uzağa da olsa izledim, maalesef o günden bu yana değişen pek bir şey yok…

Bir hikaye okudum;

Sabah gün doğmadan önce  bir adam uçsuz bucaksız okyanusun kenarında yürüyor, eğilip yerden bir şey alıp denize fırlatıyor, yine yürüyor, yine eğiliyor, yine yerden bir şey alıp denize atıyor… Bu işlem devam ediyor dakikalarca… Yalısından olayı izleyen birinin dikkatini çekiyor, adamın yanına gidiyor ve soruyor;

  • Pardon ama sen ne yapıyorsun?
  • Med-Cezir sonucu kumsalda kalan deniz yıldızlarını denize atıyorum.
  • Binlerce kilometre sahil, milyarlarca deniz yıldızı… Neyi halledeceksin ki, ne değişecek?

Adam eğilir, yerden bir deniz yıldızı alır ve okyanusa fırlatır ve der ki;

  • Bak, bunun için değişti…

Her şeye rağmen Okyanus kıyısındaki bir denizyıldızına faydam olursa amacıma ulaşmış sayarım…

Bu düşüncelerle …MERHABA….

Ögeyi Oylayın
(14 oy)

Yorum ekle


Güvenlik kodu
Yenile

Yorumlar  

#3 İ.TURAN 15-07-2014 15:11
Çok değerli kardeşim, izinden geldin, hoş geldin, şükür kavuşturana.
Alıntı
#2 atilla abaylı 15-07-2014 10:59
Hoş geldin sevgili dost, hoş geldin...Bu günlerdeki sessizlige çok iyi gelecek,tecrübe konuşacak biliyorum.
Alıntı
#1 MEHMET KAYALI 15-07-2014 08:53
GÜZEL SÖYLEMLER İÇEREN, ETKİLİ İFADELERLE HEDEFİNE VARMA ÇABASINA ÇALIŞAN SUNULAN BİR BUKET BENZERİNDE. ARA, ARA DİKENLERLE SÜSLENMİŞ GİBİ. ANCAK KİMLİĞİNLE SÜSLEMEK DAHA MI GÜZEL OLURDU NE? ANLAYAN ANLASIN. HEDEFTEKİ KENDİNİ BİLİR OLGUSUNDA YAZIMLAR. İLGİ EKSİKLİĞİ OLUŞTURUR GİBİ BENCE. SABAHTAN BAHSEDEN OLGULARDA ARANAN AYDINLIKTIR. KARANLIKTA KIRPILAN GÖZLER GÖRÜLME OLGUSUNDAN UZAK OLUR BENCE. SORARSAN: YAZIN ÜSLUBUNU, SÖYLEM İÇERİKLERİNİ, HİTABETTEKİ NAZLI YARE FISKE İLE, TAŞ ATTIM OLGUSU YERİNDE AMA ANLAMA GÜÇLÜĞÜ İÇERİĞİNDEYİM HALAAAA. İÇTENLİKLERİM SENİNLE OLSUN.
Alıntı

Son Eklenenler

Copyright © 2006 Emekli Assubaylar. Tüm Hakları Saklıdır. Tasarım İhsan GÜNEŞ